In Dublin en Brussel hangt nog de weeë geur van achtergebleven bodempjes champagne. Toch is er reden om de onbezorgde vreugde van vorige week wat te temperen. De ‘yes’ van de Ieren is nog geen ‘yes’ voor Lissabon, zolang de Poolse president Lech Kaczynski en zijn Tsjechische ambtsgenoot Vaclav Klaus het verdrag niet geratificeerd hebben. De Poolse president heeft laten blijken dat hij de Ieren in hun beslissing zal volgen. Tot zover het goede nieuws.
De champagne drinkende menigte had zich kunnen verslikken in het probleem dat de Tsjechische president ondertussen schept. De eurosceptische Klaus onderneemt voortdurend pogingen om het verdrag te dwarsbomen. De Tsjechische premier Jan Fischer mag dan wel verkondigen dat ‘Tsjechië het verdrag nog voor eind 2009 gaat ratificeren’(DM, 08/10), Klaus’ verzet lijkt niet zo makkelijk aan de kant te schuiven. In een Europees doemscenario slaagt Klaus erin de ratificatie uit te stellen tot na de Britse verkiezingen, die bijna zeker door de eurosceptische conservatieven zullen gewonnen worden. De conservatieven plannen na hun verkiezingswinst een nieuw referendum en beogen daarbij een Britse terugtrekking uit het Europese spel.
Ondertussen is het vertragen van het ratificatieproces zowat een specialiteit aan het worden van de Tsjechische president. EU-voorzitter Reinfeldt trok gisteren nog wit weg toen Klaus hem per telefoon meedeelde dat hij nog een voetnoot wilt toevoegen(DS, 09/10). Toch kan verwacht worden dat de politieke druk op Klaus danig zal oplopen dat ie zal bezwijken en -desnoods met het mes op de keel- zijn krabbeltje onder het verdrag zal zetten. Lissabon kan gered worden van de helaasheid, zo lijkt het.
Maar…
het hele doemscenario daargelaten, rest Europa een veel fundamenteler probleem. Men zou zich kunnen afvragen wat de daadkracht is van een Europa dat niet gedragen wordt door alle nationale leiders, laat staan door alle Europese burgers. Zij die het verdrag goedkeurden omwille van politieke of economische druk, maar niet achter de inhoud ervan staan, blijven eurosceptisch of Europa-onverschillig. Dat amper 43,2% van de Europese kiezers naar de stembus trok in juni kan als een signaal gezien worden.
De plankenvloer van de Irish pub kleeft nog van de kwistig gemorste Guinness. Het is er moeilijk lopen, in de pub en helaas ook in de Europese Unie.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten