Hier bezuiden de Moerdijk zijn we niet bepaald lief voor haar. Wringen we haar niet in enge keurslijven, dan laten we schromelijk na haar op te smukken.
Eerder dan haar te tooien in fraaie bewoordingen, behandelen we haar stiefmoederlijk. En dat is niet netjes. We fnuiken haar rijke universum, we gieten haar in fastfoodzinnen van hapklare nonsens.
Doorslikken zonder kauwen alstublieft.
Mijn volgende boek wordt de dikke Van Dale.
De taaldaad
- hendrikmoeremans
- Het adagium 'de daad bij het woord voegen' veronderstelt impliciet dat in het woord geen daad vervat zit. Sinds mijn korte maar inspirerende kennismaking met de taalfilosofie denk ik daar volstrekt anders over, een inzicht waarvoor ik de onvolprezen schrijfster en professor Patricia De Martelaere (God hebbe haar ziel) wil danken. Zowel de stijl als het thema van mijn blogposts zullen variëren volgens de wispelturigheden, bevliegingen en grillen waaraan ik onderhevig ben. Eén ding is zeker: ik zal mezelf geen moeite besparen hier een taaldaad te stellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten